Narodzenie Chrystusa lub Boże Narodzenie autorstwa Mistrza z Flémalle Roberta Campin(?) to dzieło łączące w sobie cechy dwóch epok, charakterystyczne elementy późnego gotyku oraz wczesnego renesansu.
Postacie Matki Boskiej, dwóch służących oraz św. Józefa artysta namalował w szatach, których fałdy układają się i załamują w typowym dla gotyku stylu zwanym „stylem łamanym”. Proporcje postaci przedstawiono bardziej w formie linearnej niż studyjnej anatomii ciała. Aniołowie znajdujący się w górnym lewym rogu obrazu przypominają rzeźby ze średniowiecznych ołtarzy.
Element wprowadzenia nas w epokę renesansu może stanowić niekonwencjonalne tło przedstawiające precyzyjnie namalowany pejzaż, który odtwarza typową dla tego okresu architekturę Niderlandów. Tym samym takie dążenie do realizmu poprzez przedstawienia pejzażu w tle stanowi świadectwo zerwania ze średniowieczną idealizacją.
Ponadto malarz ukazuje na pierwszym planie zniszczoną i zozpadającą się stajenkę dla podkteślenia rzeczywistego ubóstwa w jakim narodził się Jezus.
Robert Campin, Narodziny Chrystusa, ok. 1425, Musée des Beaux-Arts w Dijon (Burgundia, Francja)
… W dawnej sztuce niderlandzkiej…(…)…odczuwa się zarówno blask dworskiego świata, z jego najwyższymi aspiracjami, jak i szczere radowanie się rzeczywistością, objawiane przez mieszczaństwo, stanowiące w pełni zapowiedź ery nowożytnej…- Peter Meyer
Bibliografia:
K. Czerni, A. Szczerski, Narodziny Chrystusa – ok. 1425, Mistrz z Flemalle (Robert Campin), [w:] Wielscy Malarze, Wrocław 2000, s. 14
jedna sztuka 