Pracownia artysty (w pigułce)

Jean Frederic Bazille, W pracowni Bazille’a, 1870. Od lewej: Pierre Auguste Renoir, Emile Zola (na schodach), Claude Monet, Edouard Manet, Jean Frederic Bazille, Edmond Maitre.

Pracownia artysty jest miejscem pracy i natchnienia wszystkich twórców, miejscem gdzie powstają dzieła sztuki, malarskie, rzeźbiarskie, fotograficzne ale i architektoniczne etc. Istnieje wiele określeń dotyczących tego miejsca, np.: pracownia, studio, atelier albo warsztat. Słowo pracownia oznaczać może nie tylko miejsce pracy jednego artysty ale także grupy, przeważnie pracującej pod kierunkiem jednego mistrza. Warsztat, może mieć znaczenie analogiczne do słowa pracownia i odnosić się do atrybucji dzieła (dzieło wykonane przy współudziale uczniów), może również odnosić się do rzemiosła artystycznego i różnorodnej techniki. Atelier może być miejscem pracy jednego artysty, grupy, a na przestrzeni dziejów stanowić mogło rodzaj stowarzyszenia artystycznego lub niedużych akademii sztuk pięknych. (Académie Suisse, nazywana także Atelier Suisse).

Pracownia powinna być wyposażona i usytuowana zgodnie z rodzajem uprawianej twórczości artystycznej i osobistymi potrzebami twórcy. Przede wszystkim dobrze oświetlona, najlepiej światłem naturalnym. Powinna być oddzielną przestrzenią intymną artysty. Bywa jednak, że może do niej zajrzeć każdy, np. podczas odwiedzin w celu zakupu lub złożenia zamówienia. Artyści trzymają tu zazwyczaj narzędzia pracy i dzieła, oraz różne przydatne rzeczy, często w tak zwanym „artystycznym nieładzie”. Dlatego ważne jest, by nikt niczego nie ruszał, nie przestawiał oraz nie przeszkadzał. W pracowni potrzeba dużej przestrzeni, służy to kontroli pracy nad powstającym dziełem, głównie malarskim, z większej odległości, oraz przechowywaniu wielu materiałów potrzebnych artyście. Najważniejszym wymogiem stawianym pracowniom malarskim jest jednak dobre oświetlenie szczególnie przy braku bezpośredniego dostępu promieni słonecznych. Dlatego też umieszczano je często na strychach lub od północnej strony budynku – były niedrogie. Często takie pomieszczenia doświetla się dodatkowo, służy temu duża powierzchnia okien lub okna dachowe. Pracownie malarskie początkowo znajdowały się w domach artystów i były często miejscem sprzedaży dzieł sztuki. Kulturze artystycznej towarzyszyło przekonanie o biednym artyście pracującym na małym strychu, zazwyczaj malarzu paryskim. Samo atelier i ukazanie artysty podczas tworzenia dzieł stało się również częstym tematem w malarstwie. Motyw taki pojawia się już w sztuce okresu renesansu, początkowo jako przedstawienie św. Łukasza przy pracy nad obrazami ( Rogier van der Weyden, Św. Łukasz rysujący portret Madonny, ok. 1440, Boston ,USA).

artysta w pracowniautorstwa rembrandt 1629

Rembrandt Harmenszoon van Rijn, Artysta w pracowni, 1629.

gustav-courbet_pracownia-artysty1855, musée d_orsay w paryżu

Jean Désiré Gustave Courbet, Pracownia artysty, 1855, Musée d’Orsay w Paryżu

leon-wyczółkowski-„w-pracowni-malarza”-1883-r

Leon Wyczółkowski, W-pracowni malarza, 1883

rogier van der weyden der hl. lukas zeichnet die madonna, 137x110cm, um 1440, boston ,usa

Rogier van der Weyden, Św. Łukasz rysujący Madonnę, ok. 1440, Boston, USA

painterinhisstudio gerard dou - 1613 1675- pintor holandês. gerrit dou

Gerard Dou, Malarz w swojej pracowni , 1665, Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie

Łukasz malujący madonnę fresk, ok. 1565kościół santissima annunziata, florencja

Łukasz malujący Madonnę, fresk, ok. 1565, kościół Santissima Annunziata, Florencja

claude monet, pracownia artysty, 1861, musée d_orsay.

Claude Monet, Pracownia artysty, 1861, Musée d’Orsay, Paryż

762a295645f9953a069d0a907e36

Édouard Manet, Śniadanie w pracowni, 1868, Nowa Pinakoteka, Monachium

48404725_538961959917078_9020421380281204736_n

Édouard Manet, Claude Monet w swojej pracowni łodzi, 1874, Nowa Pinakoteka, Monachium

verrmer pracownia artysty

Jan Vermeer van Delft, Alegoria malarstwa (W pracowni artysty), 1662–1665, Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu

 

Bibliografia:
1. Nancy Durrant, Édouard Manet wierny swojej drodze: To w nim widzimy ojca sztuki współczesnej, [online], dostępny w internecie, .https://polskatimes.pl/edouard-manet-wierny-swojej-drodze-to-w-nim-widzimy-ojca-sztuki-wspolczesnej/ar/741981/3, [dostęp: 11.01 2019]
2. Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1982
3. J. Rewald, The History of Impressionism. Nowy Jork 1961
4. Impresjoniści, wprowadzenie, [w:] Techniki wielkich Mistrzów malarstwa, red. K. Maleszko, E. Leszczyńska, E. Cander, M. Jęryczko, Warszawa 1999
5. A. Bagińska, Pracownia artysty w polskiej sztuce i kulturze drugiej połowy XIX i początku XX wieku, Warszawa 2015

Postaw mi kawę na buycoffee.to

POSTIMPRESJONIŚCI w pigułce

Postimpresjonizm – kierunek w sztuce francuskiej na przełomie XIX i XX wieku następujący po impresjonizmie i dotyczący zjawisk artystycznych występujących tuż po nim określonych jednym terminem zbiorczym.

Ukazać chcę w przysłowiowej pigułce najważniejsze sylwetki  przedstawicieli malarstwa tego okresu. Dzieła takich artystów jak na przykład Claude Monet, ujmuję w tym poście w ramy kryzysu impresjonizmu i jego jako ostatniego przedstawiciela. Pokazuję nowy impresjonizm, neoimpresjonizm, symbolizm syntetyczny jak i ekspresyjny dzięki takim twórcom jak Georges Seurat, Paul Gauguin czy wszystkim doskonale znany Vincent van Gogh.

Claude Monet- Impresjonizm, twórca i czołowy przedstawiciel,  (kryzys).

Georges Seurat – Nowy impresjonizm (neoimpresjonizm), Francja.

Paul Gauguin – Symbolizm syntetyczny, Francja.

Vincent van Gogh- Symbolizm ekspresyjny, Holenderski malarz (postimpresjonizm).

Henri de Toulouse Lautrec- Ekspresja ostra,  Przedstawiciel postimpresjonizmu, swoimi litografiami wywarł wielki wpływ na rozwój nowoczesnego plakatu.

Paul Cezanne – rekonstrukcja świata,  francuski malarz postimpresjonistyczny, którego twórczość stanowi pomost pomiędzy impresjonizmem i kubizmem. itd.

„W salonie przy ulicy Des Moulins”, 1894

Henri de Toulouse Lautrec, W salonie przy ulicy Des Moulins, 1894.

kwitnacy mogdałowiec

Vincent van Gogh, Kwitnący migdałowiec, 1890.

thumb_page_822007232027

Paul Cezanne, Chłopiec w czerwonej kamizelce, 1888-1890.

monet-soleil_levant_18721

Claude Monet, Impresja, wschód słońca, 1872.

Paul_Gauguin_044

Paul Gauguin, Sjesta, 1894.

1280px-Baigneurs_a_Asnieres

Georges Seurat, Kąpiel w Asnieres, 1883-84.

Postaw mi kawę na buycoffee.to